Düğün, Sünnet, doğum gelenekleri ile öne çıkan toplumsal geleneklerimiz birtakım farklılıklara uğrasa da günümüzdeki yaşatılmaya çalışılıyor. Doğum Gelenekleri : Geçmişten günümüze değin toplumların varoluşunu esasını teşkil eden insan olgusunun var edilmesine, bunun yanında var olmasının sınırlanması ve gelecek yaşam için başlangıç ve hazırlık dönemi olması niteliğini taşıyın komple bir oluşum olan doğum olayı etrafında gelişen geleneksel uygulamalarla ilgili, Nevşehir ve çevresindeki tespitlerden bazıları aşağıda verilmeye çalışılmıştır. Doğum Öncesi Yargılar : Toplumda cinsiyet ayrımı yapılmamasına karşın ailenin bekçisi olarak bakılan yanı Anne ve Babanın yaşlandıklarında sosyal güvenceleri olması gibi bir fonksiyon dan dolayı erkek evlat tercih edilmektedir. - Çocuğu olmayan kadına yörede “Kısır” denmektedir. Hamile kadına ise “Üzeri yüklü ve Gebe “ kadın denmektedir. - Gebe kadının hayırlı bir evlat doğurabilmesi için bazı durumlardan kaçınması gerektiğine inanılmaktadır. - Ebeveynlerdeki özelliklerin aynısının çocukta da tekerrür edeceğine inanılır. Doğum Sonrasında ise : - Çocuğun anneden ilişiğinin kesilmesinden sonra, leğende yıkanır. - Gelecekte çocuğun ağzının kokmaması ve pişkin olması için tuzlanır. - Sonra çocuğun kundaklama işlemine geçilir. - Kundaklanan çocuğu sarılıktan korumak için yüzüne sarı yemeni örtülür. Anne yatağına konur. - Anne çocuğu kucağına alarak, ikisi üzerine çarşaf örtülür ve üzerlerinden kalburdan az su dökülerek ilk “Kırklama” işlemi yapılır. - Anneye süt olması için tatlı şeyler yedirilir. - Doğum olan eve Anne ayağa kalkana kadar komşular tarafından yemek getirilir. - Çocuğun ad koyma işlemi, Dedesi tarafından kulağına Ezan okunarak yerine getirilir. Sünnet : Dini bir hükmün yerine getirilmesi amacıyla erkek çocukların cinsel organındaki sünnet derisinin kesilmesi işlemidir. Toplumca erkekliğe atılan ilk adım olarak görülen sünnet etrafında oluşan gelenekler bakımından, dini ve milli hüviyette bir sentez oluşmuştur. Dini bakımdan normal sünnetin yanında “Peygamber Sünneti “ diye bilinen ikinci bir kavramda vardır. Bu türden sünnet, erkeğin cinsel organında sünnet derisi olmayanlar için geçerlidir. Doğuştan sünnetli olduğuna inanılan çocuklar için kesme işlemi uygulanmaz. Sadece dua edilerek konu komşuya yemek veriler. Normal sünnet işlemi için, sünnetçi köçek, çalgı grubundan oluşan bir ekip getirilir. Bunun yanında davetlilerde sünnette iştirak ederler. Bir gün boyunca çalgı grubu ve köçek davetlileri eğlendirirler. Aynı zamanda o gün misafirlere de yemek verilir. Sünnet olacak çocuğun odası hazır edildikten sonra, sünnet ustası kesme işlemini tamamlar. Ondan sonra da hatim duası yapılar. Hocalar odayı terk ettikten sonra çocuk ziyaret edilir. Ziyaret esnasında bahşiş takmak adettendir. Evlenme Gelenekleri : Kişi hayatında ferdi sorumluluktan, ailevi sorumluluğa geçilen önemli bir rol ve statü değişikliğidir. Evlenebilmek için maddi ve manevi yönden kişiler uzunca bir hazırlık dönemi geçirmek durumundadır. Nevşehir yöresin de, kızlar için evliliğe hazırlık, Annesi tarafından başlatılır. Kendisi ise 12-13 yaşları civarında Annesine iştirak eder. Bu dönem içerisinde geleneğin gerekli kıldığı kadar çeyiz hazırlanır. Erkekler ise toplumun evlenmek için gerekli kıldığı kişisel yeterlilik, sorumluluk ve maddi bakımdan küçük yaştan itibaren evliliğe hazırlanırlar. Evlenme çağına gelen erkekler için kendisinden yaşça küçük olma, asil aileden gelme, huyu ve dini terbiyesi yerinde ve varlıklı aileden olma özelliklerine uyan bir kız tespit olunur. Daha sonra kızın evine erkek, tarafının kadınlarınca “ Görücü “ gidilir. Gelenlerin görücü olduğu anlaşılınca, kız tarafı bu evliliğe sıcak bakıyorsa, gelen misafire yakınlık göstererek ikramda kusur etmemeye çalışılır. Şayet bu evliliğe rıza gösterilmiyorsa kız görücüye çıkartılmaz. Kız İsteme ve Nişan : Erkeğe evinden birkaç erkek kızı istemeye giderler. Kız tarafından erkekler ise gelenleri karşılar. Oturulur, sohbet edilir. Sonra gelme amacı açıklanarak, erkeğin babası kızın babasının önünde diz çöker halde “Allah’ın Emri, Peygamberin Kavli ile“ diyerek kızını ister. Kızın ailesi düşünmeleri için birkaç gün zaman isterler. Eğer kız tarafının beğendiği bir yerse haber gönderilerek tekrar gelmelerini isterler. Bunun üzerine yine erkek tarafından birkaç erkek kız tarafının evine giderek durumu konuşurlar. Gelenlere sözü sağlama bağlamak için kız tarafından bir çift çorap verilir. Böylece söz kesilmiş olur. Uygun görülen bir günde kız evinde iki tarafın akrabaları toplanır ve nişan töreni yapılır. Nişanda şerbet ikram edilerek yüzük takılır. Bu işlemler neticesinde olay toplum huzurunda resmi bir mahiyet kazanır. Nişandan sonra erkek tarafı sık sık kız evine ziyarete gelir. Ziyaret esnasında gelin kıza hediyeler getirmek adettendir. Bu gelip gitmeler esnasında iki taraf istişarelerde bulunarak düğün gününü belirlerler. Düğünden bir hafta önce “Düzen Bozma “ geleneği tamamlanır. Düzen işi için şehir pazarına gidilerek, erkek tarafı gelinin, kız tarafı da damadın kılık-kıyafetiyle ilgili ihtiyaçlarını alır. Akşamleyin ise alınan eşyalar konu- komşuya gösterilir. Düğün : “Bayrak Kaldırma “ töreni ile düğünün olacağı topluma ilan edilir. Geleneksel düğüne Salı günü başlanır. O gün erkek evinde davul, zurna çalınarak eğlenilmeye başlanır. Salı gününün düğün içerisindeki adı “Kız başı Yıkama” günüdür. Salı akşamı kızın bir akrabası tarafından kız başı yıkama işi üstlenilir. Buradaki uygulamalar sadece kadınlara yöneliktir. O evde kadınlar geç vakitlere kadar eğlenilir. Topluluk dağıldıktan sonra gelin kız banyo ettirilerek saçı taranır. Geceyi ise aynı evde geçirir. Çarşamba gününe gelindiğinde, erkek tarafında “Güvey Giydirme” töreni yapılır. O törende damada kız tarafının almış olduğu kıyafetler dualarla giydirilir. O günün akşamında ise, kız tarafından “Kına Gecesi” yapılır. Kına gecesine sadece kadınlar iştirak eder. Bur da önce kadın oyunları çıkartılarak eğlenilir. Arkasından gelin olunacak kıza kınası yakılır. Sonuna doğru toplulukça gelin kız türkülerle ağlatılmaya çalışılır. Perşembe günü sabahı kız tarafınca hazırlanmış çeyiz, erkek evinden gelen taşıtlara yüklenerek götürülür. Toplu halde çeyiz götürmeye “Seysana” adı verilir. O gün öğle namazından sonra erkek tarafında oluşan kadın ve erkek topluluğu gelini almaya gelirler. Kız hazırlanmış ise ağıtlar arasında evden çıkarılır. Uzunca bir yol dolaştırıldıktan sonra erkek evine getirilir. Gelin girerken kapı eşiğinde kurban kesilir. Damat veya babası tarafından “Saçı” denilen metal para ve leblebi karıştırılarak, gelinin üstünden saçılır. Gelin eve girdikten sonra kadınlar arasında eğlenceler devam eder. Aynı zamanda komşu ve akrabaların getirmiş oldukları hediyeler geline takılır. Perşembe akşamı gerdek anıdır. Gerdeğe girmeden önce damat abdest alır, yatsı namazına gider. Camii den çıktıktan sonra cemaatle toplu olarak dualarla damat eve getirilerek gerdeğe sokulur. Gerdek başarı ile sonuçlandığında silah atma geleneği vardır. Cuma günü, “Kakül Kesme” günüdür. Öğleye doğru erkek evinde kadınlar toplanarak gelinin kakülünü keserler. Bu tören genç kızlıktan kadınlığa geçişin başlangıcı olarak kabul edilir. Yine bu törende de kadınlar oyunlar çıkartarak eğlenirler. Bu topluluğun dağılmasından sonra düğün törenleri sona ermiş olur.