EDEBALİCE

TARIMSAL SULAMADA TOPRAĞIN YIKANMASI

ALİ İHSAN TOSUN

www.edebalice.blogspot.com.tr

Bitkiler yeterince beslenebilmeleri için güneş ışığı ve suyun yanında topraktan “azot, fosfor, potas” gibi elementlerle birlikte “kalsiyum, bor”gibi minerallerini de alması gerekir. Bu element ve mineraller bitkinin gövdesinin, dallarının, yapraklarının ve ürünlerinin daha sağlıklı yetişmesini sağlar.

Bu element ve mineraller her zaman toprakta yeterince bulunmayabilir. Dışarıdan sıvı ve katı gübre şeklinde verilir. Aksi halde bitki beslenemez. Ürün cılız kalır. Kalite düşer. Verim azalır. Ürün iyi para etmez. Verilen emeğin karşılığı alınamaz.

Bu element ve mineraller toprağa gübre olarak verildikten sonra bitkinin sulanması gerekir. Güneş ışığı ile fotosentez yaparak “karbodioksidi”: “karbon” ve “oksijen” olarak ayrıştırır. Böylece bitkinin gelişimini sağlayan “karbonu” depolar, ürünün gelişmesini sağlar. Diğer yandan oksijen üreterek insanın ve hayvanın en hayati ihtiyacını karşılamış olur.

İlahi Hikmete bakın ki Allah’ü Teâla bütün varlıkları birbirine bağımlı yaratmıştır.

@ @ @

Peki, tarımsal sulamada ölçü nedir? Çok sulanınca çok mu ürün alınır?

Görüşüne başvurduğumuz Ürgüp İlçe Tarım Müdürlüğünde görevli Bitki Beslenme Uzmanı Mühendis Cengiz Tezcan; “Bitkiler; ihtiyaç duyduğu “azot, fosfor, potas” gibi elementlerle birlikte “kalsiyum, bor” gibi mineralleri topraktan alır. Çoğu zaman bu elementler ve mineraller toprakta yeterli olmaz. Dışarıdan vermek gerekir.” dedi.

Erciyes Üniversitesinde Yüksek Lisans yapan Tezcan; yaptıkları araştırmada tarımsal sulamada fazla suyun yarar yerini zarar vermekte, toprağın yıkanmasına sebep olduğunu söyledi.

“Bir defada yeterinden fazla sulandığında % 60 oranında bu element ve mineraller kaybolmaktadır. Bunun büyük bölümü toprağın derinliklerine gitmektedir. Bir kısmı da havaya uçmaktadır. Bitkinin kökü yüzde olduğu için bu element ve mineralleri alamamaktadır. Böylece hem gübre maliyetinden hem fazla sulamadan dolayı masraf artmaktadır.”

@ @ @

Tarımsal sulamada modern yöntemler kullanılmalıdır. Salma sulama yerine “yağmurlama”, yağmurlama sulama yerine “damla sulama”yapmalıyız. En az sulama ve en az masraf ile en fazla ürün almalıyız. Artık devir iktisat devri. Dinimizde de “İsraf haram” değil mi?

@ @ @

İnternette yaptığımız bir araştırmaya göre “kalsiyum ve bor mineralinin önemi” şu şekilde vurgulanmaktadır:

“Bir bitkide kalsiyum ve bor mineralinin temel görevi bitkinin dik durmasını sağlamaktır. Çünkü kalsiyum ve bor; bitkilerin hücre duvarlarının yapısına katılır ve bitkiyi ayakta tutar. Bazı bitkiler yana doğru kayar, kırılmalar olur.

Kalsiyum ve borun bitkiler için bir diğer temel görevi ise büyümelerini sağlamaktır. Kalsiyum ve bor minerali bitkilerde kök yolu ile bitkinin bünyesine alınmaktadır. Yaprakların klorofil yapısında bulunmakta olan bazı enzimleri bir araya getirmektir.

Bitkilerde kalsiyum ve bor minerallerinin eksikliği bitkinin renginin, meyvelerin ise kalite ve sağlamlığının verimsiz olmasına neden olur. Özellikle meyve veren bitkilerde ekonomik kayıplara da neden olmaktadır. Bitkilerde yeterli miktarda alınan kalsiyum ve bor meyve, yumru ve tohumun verimini ve sağlamlığını artırarak raf ömürlerini uzatmaktadır.”

@ @ @

Bu nedenlerden dolayı tarımsal sulamada fazla su; bitkiye faydalı değil zararlıdır. Özellikle kavurucu sıcakların olduğu bu günlerde fazla sulamadan kaçınmalıyız. Bitkiye ihtiyacı kadar su vermeliyiz. Milli hazinemiz olan suyu israf etmemeliyiz!

Gereksiz kullanılan su hem kesemize hem geleceğimize zarar verir.