30 Eylül 1962’de Nevşehir’de doğan Hafız Mahmut Sami Kemikkıran Hoca, henüz 6 aylık iken havale geçirerek iki gözünü kaybetmiş. Evde aile fertlerince sürekli Kur’an okunduğundan bahseden kentin önemli manevi şahsiyetlerinden Mahmut Sami Kemikkıran Hoca, 51 yıllık hayatında kendisini üzen en önemli olayı anlattı. Kemikkıran Hoca, “5,5 yaşında iken dedem ve babamın okuduğu Kur’an-ı Kerim’i bende pür dikkat dinlerdim. Yasin, Amenerrasulü, Tebareke ve Ayetel Kürsi’yi ezbere biliyordum. Teyp yoktu o zaman bizde. Hafızlığa 9 yaşında başladım. Dedemle birlikte Ahmet Bilgiç, Zeki Soyak ve İrfan Demirhan hocam bana emeği geçen isimlerdi. Hafız Osman Dileyici hocamdan kıraat ve tecvit dersleri aldım. Hiç unutamadığım ve hayatımın en üzüntülü anı o yaşlarda hafızlık için ezber çalışırken dedem okuyor ben ezberliyordum. Tam Nisa suresinin son ayetine geldim bir türlü ezbere alamadım. Adeta tıkandım o kadar üzüldüm ki o günkü üzüntümü dünyada tarif edemem. Kendi kendime eyvah dedim burada kaldım. Hafızlık burada bitecek dedim. Okuyorum ama unutuyorum. Dedem dedi ki, oğlum bugünlük bir bırakalım evladım. Valla uyudum uyandım rüyamda sabaha kadar okutmuşlar beni. Sabah kalktım abdestimi aldım Allah’ın izniyle ezberlemişim.” dedi.